275. Niby nic. ;)

Jak się czuję? Poobijana xD

Życie gamonia nie jest łatwe. Każdy przedmiot jest już wstępnie brany za szkodliwy. Nawet stół - moja kota zaczęła się wygłupiać, chciałam zobaczyć, gdzie teraz urzęduje i kolanem walnęłam w stół. Wczorajszym wieczorem wyszło coś innego - chciałam wziąć telefon, który leżał koło laptopa. Oczywiście, że wycelowałam dłonią w komputer i to w taki sposób, że jeszcze boli mnie nadgarstek. Dzisiaj odprowadzałam Małą na busa. Schyliłam się po jej plecak i prostując się, zderzyłam się z lusterkiem busa^^ A jeszcze lepiej było przedwczoraj. Wracałam od fryzjera z Małą, do domu odwiózł nas sąsiad. Wysiadałam z małego samochodu pierwsza, wiecie, tak z tyłu, przez drzwi z przodu. Nagle poczułam kopnięcie w tyłek (Mała tak zdolnie się przesuwała do wyjścia) i runęłam kolanem na próg drzwi. Efekt - piękny siniak na kolanie :D

Wizyta u fryzjera zaowocowała znowu czerwienią/rudością. Chciałam fioletowe/niebieskie końcówki, ale moje włosy nie chcą się rozjaśniać tak, jak oczekiwałam i gdybym pokryła je farbą w wyżej wymienionych kolorach, otrzymałabym niezbyt ładną zieleń.

Marzenie zachciało się mnie wymalować i zostałam wampirem^^ (a włosy nabrały w tym świetle zupełnie innego koloru).

A tu Wam pokażę, jak urosła moja Kota:

To taki czubek - wszędzie jej pełno, wyjmuje z szafek skarpetki i gdy rzucę jej patyczek, to mi go przynosi ;) 

Jak Wam mija piątek trzynastego? Dla mnie ten dzień jest jak każdy inny, pech może pojawić się przecież w każdej chwili i nie trzeba do tego czarnego kota, zbicia lustra czy przechodzenia pod drabiną ;)

Czas się pakować, wracam jutro do Warszawy, miłego wieczoru!