323. W "kupie" lepiej?

Hej! ;)

Zapomniałam się pochwalić, że w styczniu zobaczę jeden ze swoich ulubionych zespołów - Three Days Grace! Cholernie nie mogę się doczekać i nie odrzuca mnie fakt, że mają nowego wokalistę. Lubię głos Adama, ale Matt też daje radę :)

~~

A dzisiaj chciałam napisać coś odnośnie czegoś, co mnie nieziemsko denerwuje. Sprawa dotyczy głównie studiów, bo z tym zjawiskiem spotykam się tam najczęściej. A chodzi o... Pracę w grupach.

źródło

Przeglądając ogłoszenia o pracę, można natknąć się na różne wymagania odnośnie kandydata na stanowisko. Czasem jednym z nich jest umiejętność pracy zespołowej. Wiadomo - więcej osób może więcej. Szybsze wykonanie jakiegoś zadania, sporo pomysłów, efektywność - zalety są zacne. To wszystko działa, gdy zespół jest odpowiednio dobrany.

U mnie zazwyczaj wychodziło tak, że ludzie z pozoru wydawali się ogarnięci, rozumni, świadomi. Praca została rozdzielona, każdy miał swoją część, termin wykonania był określony, wszyscy się na niego zgodzili. Koszmar zaczynał się zwykle tuż przed deadlinem. Albo ktoś nagle nie wiedział, jak ma swoje zadanie wykonać. Nagle coś komuś wypadało. Nie było z kimś kontaktu.

Nie wiem, czemu niektórzy nie potrafią zrozumieć, że praca w grupie to, po pierwsze, praca wszystkich i nikt za nikogo nie będzie czegoś wykonywał. Ostatnio w grupie mieliśmy przeprowadzić zajęcia. Koleżanka X miała za zadanie przygotować ćwiczenie dla grupy. Nie przygotowała, bo "była w pracy", a wiedziała o tym ponad tydzień wcześniej i stwierdziła, że na pewno to zrobi. Wyszło tak, że musiałam wymyślać coś tuż przed zajęciami, całe szczęście, że mieliśmy wtedy wykład, więc to się udało. Wkład koleżanki: użyczenie komputera i wydrukowanie tekstu do ćwiczeń. Bo oczywiście dziewczyna miała zero pomysłów. Moja reakcja: opanowanie, bo musiałam się skupić nad robotą, a w oczach miałam mord, więc koleżanka siedziała cicho jak mysz pod miotłą. Po drugie, praca zespołowa to coś za co czasami odpowiadamy jako całość, we wcześniej wymienionym przypadku tak było - ocena była dla całej grupy. Po trzecie, nie przyszłoby mi do głowy, żeby sobie olewać w tym przypadku, bo wiem, że grupa poniosłaby konsekwencje przez moje zachowanie.

Przez 3 lata studiów miałam różne przeboje z różnymi osobami i mogę stwierdzić, że tylko 4 z nich były sumienne i rozumiały całą ideę roboty. Wnioski na przyszłość? Starać się wybierać sprawdzone osoby. Nie da się i muszę być z innymi? Wypowiedzieć mocne słowa tuż po rozdzieleniu roboty - niech wiedzą, na co się piszą w przypadku niezrobienia swojej części :D I dlatego wolę czasem spędzić większą ilość czasu nad jakimś zadaniem i zrobić je sama, niż być zależna od innych osób. Ale w życiu różnie bywa, nigdy nie wiadomo, na co się trafi ;)

Dawno nie pisałam o tym, co mnie drażni, więc postanowiłam się tu uzewnętrznić :D A poza tym robię to, co pewnie widzieliście u wielu osób:

Wychodzi mi to lepiej niż w przedszkolu, nie wychodzę tak za linie i rzeczywiście tak się nad tym skupiam, że nie myślę o niczym innym ^^

A co u Was? ;)