202. Co się działo?

Zacznijmy od czwartku.

Spotkałam się z koleżanką z podstawówki - Pauliną. W jej towarzystwie zawsze dobrze się bawię, mamy sporo tematów do rozmów. Mimo że studiujemy w innych miastach, to staramy się spotykać przynajmniej raz w roku i chętnie to czynimy ;)

Piątek.

Tuż po zajęciach wybrałam się do poradni dietetycznej. Nie, nie chcę się odchudzać. Zostałam zaproszona na badanie tłuszczu i wody w organizmie. Co najciekawsze, okazało się, że ważę 53 kg czyli o 2 kg więcej niż na początku roku, Nie mam pojęcia, czemu waga się zwiększyła. Nie jem już tyle chipsów, przestałam się obżerać, przez prawie 2 miesiące ćwiczyłam (o przyczynach przerwania ćwiczeń wiedzą wybrani xD), spodnie (już wszystkie) zaczęły mi spadać... Fuck logic dla mnie. No chyba, że ktoś jest w stanie mi to wytłumaczyć, byłabym wdzięczna. Wracając do badań - wyniki pokazały, że woda nie zatrzymuje się w moim organizmie, a tłuszczu mam trochę za mało. 

Marzena wyciągnęła mnie wraz ze swoimi kolegami do kina na film "Non stop"

źródło

Moje wrażenia: Film jest przeciętny. Liam Neeson gra bardzo dobrze, fabuła jest wciągająca, ale czegoś brakuje. Na początku film trzyma w napięciu, potem zaczynałam się niecierpliwić, a końcówka mnie trochę rozczarowała. Polecam fanom aktora.

Sobota/Niedziela.

Weekend spędziłam u Marzeny, bo miałyśmy do zrobienia pracę dość pokaźnych rozmiarów na metody organizacji i zarządzania. Oczywistą rzeczą jest, że gdy ma się coś do roboty, to znajdzie się mnóstwo innych, ciekawszych rzeczy do zrobienia. Upiekłyśmy bezy...

...i oglądałyśmy filmy^^ 

Na pierwszy ogień poszła "Diana".

źródło

Moje wrażenia: Naprawdę mogło być lepiej. Spodziewałam się bardziej psychologicznej opowieści, jakichś wątków o relacji Diany z księciem Karolem, z jej synami, z dworem królewskim, a zamiast tego otrzymałam film, który skupiał się na dwóch ostatnich związkach Lady Di. Chwilami film nudził niemiłosiernie, a przed całkowitym odlotem uratowała mnie wzruszająca końcówka obrazu.

Zupełnie inaczej zaprezentowała się "Żelazna dama".

źródło 

Meryl Streep bardzo lubię, jej gra aktorska przyciąga widza. I w tym filmie też tak było. Przedstawienie Margaret Thatcher było nie lada wyzwaniem, ale aktorka dała radę. Główna bohaterka ukazana jest jako schorowana staruszka, będąca pod ciągłą opieką. Co jakiś czas powracają do niej wspomnienia i własnie dzięki retrospekcjom dowiadujemy się jak wyglądała droga Thatcher do władzy.

Wczoraj.

Okazało się, że nasz wykładowca od wykładów monograficznych jest generałem. I nie miał czasu przyjechać do naszej uczelni, więc zamówił autokary i przywiózł nas do siebie. Po wykładzie na temat NATO, zaproponowano nam udział w uroczystościach związanych z 15 rocznicą wejścia Polski do wcześniej wspomnianej organizacji. Wcale nie staliśmy przy barierkach jak inni, tylko przeszliśmy kontrolę BORu i weszliśmy do specjalnej wydzielonej strefy na Placu Piłsudskiego. Zmarzłam bardzo, ale na szczęście stamtąd mam tylko chwilkę do domu ;)

Dzisiaj.

Czy Kocia żyje? Owszem. Czy ma się dobrze? Trudno stwierdzić. Tak czy siak dni idą sobie do przodu, ani się obejrzę, a będzie już po moich kolejnych osiemnastych urodzinach. Podobno, gdy ma się bałagan w głowie, wystarczy posprzątać pokój na przykład, a we łbie zrobi się lepiej. Nie wiem, czy to działa, ale spróbować nie zaszkodzi. 

Kiedy w ogóle byłam na blogach?!