7. Studia - ta gorsza strona sprawy.

"Pomocy, głowa mi pęka!"

Od godziny 16.30 randkuję z mikroekonomią. No kto by pomyślał... Studiuję na kierunku zarządzanie. Szłam na niego trochę (bardzo) w ciemno i muszę się z tym uporać. W liceum nie cierpiałam przedmiotu takiego jak podstawy przedsiębiorczości, nic bardziej mnie nie nudziło niż sprawy gospodarze (Czemu tu jestem i jakie miałam plany? - wszystko w następnym poście). Teraz sprawy związane z gospodarką, rynkami, marketingiem, podażą, popytem i tak dalej muszę mieć w jednym paluszku. Połowy rzeczy nie rozumiem, drugą połowę jakoś kojarzę. Jutro jest kartkówka, uczyłam się do niej już jakiś czas temu, ale i tak nie jest tak dobrze, jak być powinno. Na dodatek z tego samego przedmiotu grupy mają prezentować po swojemu dane zagadnienie, trochę się napracowałam i mam nadzieję, że moja grupa wygra. Poza tym jutro, z samego rana, mam 4 razy po 45 minut ćwiczeń z matematyki. Mogę śmiało stwierdzić, że każdy z was mógłby być na miejscu pana ćwiczeniowca, a większość poradziłaby sobie o niebo lepiej od niego. Gość mówi nie na temat, robi zadania także odbiegające od tematu. Uważa, że wszystko mieliśmy na lekcjach matematyki w szkole średniej (hello, jestem z humana!). Chyba przyleciał z kosmosu. Szczerze? Na studiach spodziewałam się czegoś lepszego, bardziej rozgarniętych wykładowców, ćwiczeniowców, lepszej organizacji... Może jednak nie wszystko jeszcze stracone.

Do pewnego momentu nie miałam problemów z nauką, sporo pamiętałam z lekcji, z notatek. Od czasów liceum moja nauka stanęła na głowie. Nie dość, że musiałam siedzieć dłużej, aby dostać ocenę dostateczną, nie dość, że z moją pamięcią było/jest coraz gorzej, to doszły nowe rzeczy. Nie mogę usiedzieć w miejscu, naglę się zrywam, chodzę bez celu, nie mogę się skupić. Jeszcze te sprawy potrafię po części pokonać, gorzej zaczyna się robić, gdy się denerwuję, smucę, złoszczę. Emocje mnożą się jak mrówki, ich poziom jest zbyt wysoki i z nauki nic nie wychodzi. What the hell?

Strasznie marudzę dzisiaj z tego zmęczenia, jutro na pewno będzie lepiej, bo gdy wrócę do domu po 17, będę mogła poćwiczyć, spokojnie rozłożyć sobie naukę, a w środę dłużej pospać, ponieważ nie mam zajęć :)  Do napisania.